Een flashback van je reis naar Marokko
Met de zomer op komst vertrekken velen van ons weer naar Marokko. Een prima moment om wat herinneringen van vroeger op te halen.
reizen

Als klein kind reisden we allemaal weleens met de auto naar Marokko. Zo’n reis is een hele belevenis en de meesten delen dezelfde verhalen.

De voorbereiding
Het begon allemaal in Nederland. De auto werd volgeladen met spullen. Koffers, tassen, een koelbox, strandspullen en zelfs de Calvé pindakaas mocht niet ontbreken. Vanuit huis werden eieren gekookt en ook de blikjes tonijn gingen mee om er broodjes mee te vullen. Zelf controleerde je even nog een keer of je alles bij je had. De gameboy moest mee en ook je CD-speler. 

Wat moest je toch zonder ze met zo’n lange reis voor de boeg? Nadat de auto werd volgeladen kon de reis dan eindelijk beginnen. Binnen zo’n 5 uur rijden was je in Frankrijk. De tankstations waren voorzien van nette eetplekken. De beestjes die steeds naast je bord op de eettafel vielen, waren wel behoorlijk vervelend.

Kippenvel in de wc
Eenmaal in Spanje viel het op dat de tankstations en rustplaatsen niet hygiënisch waren. Als je al naar de wc liep kreeg je kippenvel. Je wist wat je te wachten stond. Het rook er onaangenaam en als je de wc-deur opende vreesde je het ergste. En daar was het: het bekende gat in de grond. Hoe langer je er naar keek, des te sneller je jezelf ervan wilde overtuigen dat je ‘toch niet meer zo nodig moest.’ 

Niks was minder waar, want je moest wel heel nodig en je vader was niet van plan om weer ergens voor jou te gaan stoppen. ‘Wow, stel je voor er kruipt een kakkerlak uit. Hartaanval.’ Vervolgens ging je er toch maar staan en ging je – om het even mooi te zeggen - in een squat houding staan. Hier begon onze heimwee naar Nederland al. ‘Ik mis onze normale toilet!’ Eenmaal de ‘wc’ uitgelopen vroeg je (al hopend dat hij het wilde geven) wat peseta’s aan je vader om een ijsje te kopen.

Almost there
Heel wat kilometers verder was ook het einde van Spanje in zicht. Je was blij als je snelwegborden zag met Marbella en Algeciras. Bij het zien van de bekende ‘El Torro’ wist je dat Marokko niet ver meer kon zijn. Deze zwarte stier is een echt icoon en iedereen kent deze wel. Je vader riep je nog even wakker om er naar te kijken. Voordat de boot werd bereikt, stopte het gezin op de algemeen bekende parkeerplek genaamd ‘de Rode maan.’ 

Een grote parkeerplek waar iedereen wel eens een stop maakte om er lekker de benen te strekken en om er te pauzeren. Sommigen gingen er douchen, bidden en even een dutje doen in een slaapzak op de grond. Nadat er werd gegeten en uitgerust werd de reis weer doorgezet. De meesten bereikten daarna de haven om er de boot te pakken. En dan moest je weer heel lang wachten… zucht. 

Langs de douane
Na zo’n bootreis - waar je natuurlijk misselijk uit kwam - moest je nog langs de douane. Het leek altijd een eeuwigheid te duren voor je erdoorheen kwam. De douanier vroeg je vader van alles: paspoorten, verzekeringspapieren en soms zelfs geld. Hij had meestal zo'n dikke snor met een petje op. Hij leek eigenlijk een beetje op Mario uit je spelletje. Alsof twee dagen reizen niet genoeg was, moest je naar jouw gevoel jaren wachten voordat ze jullie er doorheen lieten. 

Je keek uit het raampje naar buiten en zag iets zwarts op de grond kruipen. ‘Ielg, een kakkerlak. We zijn er hoor.’ Na een tijdje konden jullie dan eindelijk verder rijden. Eenmaal thuis aangekomen (na uren) begon het uitladen van de auto. Je rende snel naar de keuken en draaide de kraan open. ‘Bah, vergeten dat ik dit water niet kan drinken.’ Yep, Nederland was echt ver weg.

Dagritueel
Je stond elke dag op zonder gebruik te maken van een wekker (had je die überhaupt?). Waarom zou je? Je moeder wekte – of schreeuwde - je wakker. Het ontbijt: Marokkaanse thee, sfenj, chorros en msemen. Vers van de bakker, heerlijk! Na het eten pakte je de strandspullen in en vertrokken jullie naar het strand. Je ouders hadden broodjes tonijn of tortilla meegenomen. 

Jullie bleven daar de hele dag tot de avond aanbrak. Daarna ging je naar huis om te douchen en om je klaar te maken voor de avond. Eenmaal thuis mocht je lekker lang opblijven. Je ging op de sta7 ‘chillen’ met je familie onder het genot van een zakje pipa’s (zonnepitten) en een fles Hawaï of andere frisdrank. Je haalde je roze drankje ‘Raibi Jamilla’ uit de diepvries en genoot van je zelf gemaakte ijsje.

De souk
Op de souk haalde je kandora’s voor jezelf of familie en vrienden in Nederland. Even verderop verkocht iemand sleutelhangertjes waar je je naam in zowel Westerse en Arabisch letters op kon laten schrijven. Ook dit nam je mee voor dat ene vriendinnetje of vriendje in Nederland, als souvenir. Je moeder haalde nog zo’n groot bord voor de couscous. Je weet wel, die ene (meestal donkerblauwe) met een pauw erop afgebeeld. 

Ze nam ook kruiden mee, die vergat ze echt niet. Als jullie eenmaal weg wilden rijden kwam die ene 3asas al aangevlogen. Hey, je dacht toch niet dat hij voor ‘niets’ op jullie auto paste? Hij keek al: ‘Eerst betalen vriend, want anders ga je nergens heen.’ Nadat er werd betaald was hij weer zo aardig om te helpen bij het uit parkeren.

Over en uit
De dagen waren lang, warm en zorgeloos. Soms had je ruzie. Een grote ruzie meemaken in Marokko was gewoon een onderdeel van je vakantie. Althans, zo leek het. In Marokko deed je bijna elke dag hetzelfde, maar toch leek geen dag hetzelfde. Na zo’n vijf tot zes weken te hebben genoten zat het er weer op. De auto werd ingeladen met alweer de koffers, tassen en koelbox. 

De Calvé pindakaas werd ingeruild voor zo’n 10 jerrycans vol met Marokkaanse ‘El Ouazzania’ olijfolie, want je ouders waren écht niet van plan om er meer voor uit te geven bij de Lidl. Zelf deed je nog je eigen kleine voorbereiding. Je zakje vol met snoep moest mee. Er gingen zonnepitten in, die gele pakjes kauwgom (smaak binnen twee seconden weg), toniks en lolly’s. 

Je zei de kapotte straten gedag, daar waar je zo vaak speelde. Eenmaal thuis in Nederland was een van de eerste dingen die je deed: kraanwater drinken. Ergens was je blij dat je niet bang hoefde te zijn dat er een kakkerlak uit de wc kroop. Want eerlijk, ergens was je blij dat je weer thuis was. Terug bij alle luxe. 

marokko
zomervakantie
autoreis
Heb jij een nieuwstip? Geef het door aan de redactie
Log in met je MNL-ID
| wachtwoord vergeten?
tag \\ mode
tag \\ marrakech
tag \\ trouwen
tag \\ mohammed vi